De wens om een kind te hebben en op te voeden heb ik al meer dan 20 jaar. Op het moment dat ik het opgegeven had om ooit nog vader te worden vertelde in 2003 plotseling een goede vriendin van ons dat haar zus en diens (vrouwelijke) partner op zoek waren naar een homoseksuele man of een homoseksueel stel om samen een kind te hebben. Op deze bladzijde ga ik je op de hoogte houden van het proces dat naar ik hoop ons vieren een kind zal brengen.

Juli 2003 : Het nieuws
Tijdens een picknick, die was georganiseerd door gezamenlijke vrienden, vertelde onze vriendin dat haar zus en haar partner op zoek waren naar een homoseksuele man of een homostel om samen een kind mee te hebben. Op dat moment leek het zo maar een opmerking tussendoor in een gesprek en ik reageerde niet. Maar ze had me aan het denken gezet en ik besprak het met Richard. We kwamen samen tot de conclusie dat dit was wat we graag zouden willen, maar tegelijkertijd kwamen er veel vragen boven, zoals:
* Ten eerste: Kan ik eigenlijk wel kinderen maken, waarmee ik bedoel: doen mijn kleine zwemmertjes wel hun werk?
* Ik wil graag de vader van het kind worden, maar is Richard het daar mee eens? (Ja, dat was hij)
* Zullen we de aanstaande moeders wel aardig vinden? Ik kende een van de twee al, die tijdens de zelfde periode als ik op de Hogeschool studeerde, en ik mag haar, maar hoe is haar partner?
* Welke afspraken willen de vrouwen maken? Mag ik de kinderen zien en hoe vaak?
* Wat voor gevolgen zal het vaderschap hebben op Richard's en mijn leven?
* Maar als we nu eens niet tot overeenstemming komen met de vrouwen? Kan ik omgaan met het feit dat ik dan toch geen vader word? * Roken de aanstaande moeders? Ik zou het niet goed vinden dat een kind van mij moeders heeft die zijn of haar naaste omgeving vervuilen.
* Zou mijn leeftijd een bezwaar voor hen zijn?
Maar ook al die vragen die al die jaren dat ik over vaderschap na heb gedacht bij me opkwamen:
* Hoe voedt je een kind op tot een liefhebbend en zorgzaam persoon?
* Ik heb al die ideeen over het leren van een kind over muziek, kunst, boeken, etc, maar zal mijn kind dat wel leuk vinden?
De volgende keer dat we onze vrienden ontmoetten, alweer tijdens een picknick, vroeg ik voorzichtig aan onze vriendin of haar zus nog steeds op zoek was naar een vader. Onze vriendin was verheugd dat wij het onderwerp aansneden want daar had ze op gehoopt. Ik gaf haar toestemming om ons telefoonnummer aan de vrouwen te geven en al snel na de picknick kregen we een telefoontje van L. en maakten we een afspraak om elkaar te ontmoeten en kennis te maken. Na deze eerste stap besloten Richard en ik onze plannen voor ons te houden. Maar we waren zo opgewonden over de plannen dat we het niet voor ons konden houden. Later hoorden we dat ook de vrouwen hun plannen voor zich wilden houden maar uiteindelijk het toch aan anderen hadden verteld.

De kennismaking
De eerste ontmoeting vond plaats in een druk en populair restaurant in Rotterdam, Bazar. Dit zou de eerste keer zijn dat ik A. zou zien, de zus van onze vriendin. Ik had L. al ontmoet en ik vond haar erg aardig. Zij studeerde aan de Hogeschool Rotterdam toen ik daar ook mijn studie deed. Ik vond het eng om A. voor het eerst te zien, omdat het zo zou kunnen zijn dat mijn eerste indruk niet positief zou zijn. Gelukkig was de eerste indruk wel positief! Zelfs toen ik haar nog vanuit de verte zag, toen zij het restaurant binnen kwam waar Richard en ik zaten te wachten, zag ik dat ze een aangename en vriendelijke uitstraling had. Het eerste deel van de avond praatten we over verschillende onderwerpen behalve over kinderen. We moesten elkaar eerst leren kennen. Toen we het onderwerp 'kind' uiteindelijke wel ter tafel kwam werd ik verrast door het feit dat de vrouwen meer dan één baby van de zelfde vader wilden. In al die jaren dat ik nagedacht had over het vaderschap had ik in mijn fantasie alleen gedacht over één kind en niet meer, dus kwam dit als een ware verrassing! Maar geen probleem; we waren alle vier tevredene over deze eerste ontmoeting. Een aantal vragen die ik had waren nu al beantwoord. Mijn leeftijd vinden ze niet belangrijk. Ze roken niet (als ze dat wel hadden gedaan was het hele proces niet doorgegaan).

Maart 2004
In de tussentijd hebben we elkaar een aantal keren ontmoet en hebben we elkaar beetje bij beetje beter leren kennen. Ik vind het vreemd om me te realiseren dat we met de vrouwen te maken zullen hebben voor een groot deel van onze nabije en verre toekomst. Ook zal het hebben van een kind (of meer) ook gevolgen hebben voor Richard en mijzelf. Het zal, bijvoorbeeld, niet makkelijk zijn om naar een andere stad of een anderland te verhuizen, omdat dat ook gevolgen zal hebben op anderen.
De plannen nemen steeds meer vorm aan. Een van de meest belangrijke besluiten is dat we met zijn vieren besloten om de plannen eerder te laten doorgaan en dus eerder met het plannen van een eerste kind gaan beginnen. Nee, "we" zijn nog niet zwanger. Eind februari hebben we besloten nu echt samen te komen en (nog) serieuzer over onze plannen te praten. Nieuwe vragen komen er op. Ik peins er soms over hoe het voor kinderen moet zijn om een oudere vader te hebben. Ik ben nu 46 jaar. Maar aan de andere kant gedraag ik me een end jonger dat de meeste mensen van mijn leeftijd. Mogen Richard en ik meedenken met de vrouwen voor namen voor de kinderen? Ik heb de laatste dagen al een aantal leuke namen gezien en heb die alvast genoteerd.

Juni 2004
Het proces van het krijgen van een baby komt steeds dichter bij. Degene die als eerste moeder wil worden heeft gehoord dat haar contract voor haar werk verlengd wordt wat het voor hen makkelijker maakt om een kind te plannen. Zij en ik laten ons bloed testen. Ze neemt ook al haar temperatuur op om te bekijken wat de beste tijd is om de bevruchting plaats te laten vinden. Ik krijg momenteel veel vragen van mensen die willen weten hoe de vrouwen eigenlijk bevrucht zullen gaan worden. De vrouwen willen mijn sperma zelf inbrengen, want als je dit door een ziekenhuis laat doen is dit behoorlijk duur en als ze het zelf doen heeft het ook iets romantisch voor henzelf. Ik hoop dat ik Richard kan betrekken bij ..ummm... het opwekken van het sperma (dat moet toch geen probleem zijn, denk ik) zodat dit ook iets van ons samen wordt. De spermacellen blijven slechts een korte tijd in leven nadat een man klaar is gekomen, dus zal ik in ieder geval redelijk in de buurt moeten zijn van de vrouwen. Zij hebben gelezen dat het goed is om het sperma warm te houden in je broekzak; ik heb gehoord dat je het in je oksel kan houden. In een flesje natuurlijk, anders zou het een kleverige boel worden (grapje).
De vraag over de namen (zie "Maart") is beantwoord. We zoeken alle vier naar namen, wat soms tot grote hilariteit leidt. Namen van (sommige) collega's en ex-liefjes zijn absoluut niet gewenst. Ook kiezen we niet voor namen waar we gekke rijmpjes op kunnen maken (Lotte, je moeders zijn twee potten). Maar er blijven toch nog een aantal namen over die we alle vier leuk vinden. En ik ga je nog niet vertellen welke namen dat zijn!
Eerst gaan de vrouwen in september trouwen en ze hebben me gevraagd om op hun trouwfeest DJ te zijn. Ik ben nu al aan het zoeken naar leuke platen om te draaien. Ik ben geen echte DJ, maar ik denk dat ik weet wat de meeste mensen leuk vinden.

Augustus 2004 : De Aids-test
A. en ik hebben beide een Aids-test ondergaan. Ondanks dat het me stug leek dat ik besmet zou zijn, was ik toch behoorlijk zenuwachtig. Gelukkig bleken we beide niet HIV-besmet te zijn. Ik heb meer boxershorts aangeschaft en ben begonnen deze te dragen. Het schijnt beter te zijn boxershorts te dragen om de circulatie rond de testikels te bevorderen. De vrouwen hebben inmiddels een apparaat gevonden waarmee het sperma ingebracht kan worden: een soort spuit met een slangetje eraan.
Ik begin nerveus te worden voor het platen draaien op het huwelijk.

September 2004 : Het huwelijk
Begin september zijn A. en L. getrouwd. Het was een stralende dag en de hele dag verliep goed. Inclusief het platen draaien.
De vrouwen gingen daarna op huwelijksreis. Richard en ik gingen op vakantie naar Castelldefels in Spanje en ontdekten dat het strand daar perfect is om met kinderen naar toe te gaan.

November 2004 : Het slechte nieuws
In november gingen Richard en ik op bezoek bij de vrouwen, in de veronderstelling dat we daar zouden gaan praten over hoe we nu alles zouden gaan regelen en dat we eindelijk de datum voor de bevruchting zouden gaan vaststellen. Maar het liep anders. De vrouwen wilden de plannen stopzetten. Toen we elkaar voor het eerst ontmoetten hadden zij het idee dat ze een vader voor hun kind wilden, die zij kenden en het kind zou ook weten wie haar/zijn vader was. De vader zou met verjaardagen en zo komen. Richard en ik begrepen die wens en gingen hiermee akkoord. Toen wij vieren het hele idee verder gingen bespreken realiseerden ze zich dat wij ook wensen en gevoelens (en geen eisen!) hadden met betrekking tot een kind, waarop zij hun plannen aanpasten. Na hun huwelijk realiseerden ze zich beiden dat hoe ver we nu waren in het proces niet was wat ze in eerste instantie wilden. Ook hadden ze zich niet gerealiseerd dat ik wel eens vaderlijke gevoelens zou hebben. Daarnaast was degene die als eerste moeder zou worden bang dat haar partner jaloers op mij zou zijn, als vader van het kind.
Ik was in de war en heb de hele weg naar huis gehuild. Op dit moment - december 2004 - ben ik in verwarring hierover. Ik begrijp best dat de vrouwen het niet rot bedoelden, maar voor mij bestond het kind eigenlijk al. Ik had mijn toekomst gepland met daarin ruimte voor een kind. Voor mij voelt het nu alsof ze een abortus hebben gehad en het gevoel dat ik de eerste weken had was er ook een van rouw. Gezien mijn leeftijd zou dit wel eens mijn laatste kans geweest kunnen zijn om vader te worden....

Januari 2005
Ik heb een e-mail ontvangen van een aardige lesbische vrouw hier in Nederland, die aan ons vroeg of we nog steeds interesse hadden in het vaderschap, omdat ze op zoek was naar een vader voor haar kind. Nadat ik er een tijdje over nagedacht had kwam ik tot de conclusie dat deze vraag te vroeg na het bovenstaande gebeuren kwam; ik ben daar te veel door gekwetst. Ook was het zo dat deze vrouw op een te grote afstand van ons woont, wat voor mij een probleem is.